اثر زمان و مقدار مصرف علف کش ایمازتاپیر بر خصوصیات رویشی و عملکرد باقلا (.Vicia faba L)

با هدف بررسی تاثیر زمان کاربرد غلظت­های مختلف علف­کش ایمازتاپیر در کنترل علف­های هرز مزرعه باقلا آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش کارآیی کاربردهای پیش‌کاشت، پیش‌رویشی و پس‌رویشی علف­کش ایمازتاپیر در مقادیر (25/0، 5/0، 75/0 و 1 لیتر در هکتار) و کاربرد پیش‌کاشت، همچنین پس‌رویشی ایمازتاپیر به مقدار 1 لیتر در هکتار همراه با کنترل علف‌هرز در دو سطح (کنترل و عدم کنترل) مورد ارزیابی قرار گرفتند. مهم­ترین علف‌های‌هرز در این آزمایش به ترتیب شامل گلرنگ ‌وحشی (Carthamus oxyacantha)، شیرپنیر (Galium tricornutun)، خردل‌وحشی (Sinapis arvensis)، جغجغک (Vaccaria grandiflora) و گوش‌فیلی (Conringia orientalis) بودند. میانگین تراکم علف‌های هرز برای کرت‌های شاهد بدون کنترل برابر 133 بوته در مترمربع بود. بیشترین درصد کاهش زیست‌توده علف‌های‌هرز نسبت به شاهد بدون کنترل با 95/86 درصد به تیمار کاربرد پس‌رویشی ایمازتاپیر به میزان 75/0 و 1 لیتر در هکتار مربوط بود. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین میانگین طول ریشه (46/12 سانتی‌متر)، وزن خشک ریشه (95 گرم)، تعداد شاخه فرعی (33/5)، تعداد دانه در غلاف (3/9) و عملکرد دانه (7/3466 کیلوگرم در هکتار) در تیمار وجین دیده شد. بیشترین ارتفاع بوته (33/88 سانتی‌متر) مربوط به تیمار شاهد، بیشترین شاخص سطح‌برگ (59/2) در تیمار پیش‌کاشت علف­کش به میزان 25/0 لیتر در هکتار، بیشترین تعداد غلاف در بوته (10 غلاف)، تعداد غلاف در مترمربع (100 غلاف) و عملکرد بیولوژیک (1/33367 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد پیش‌رویشی علف­کش به میزان 5/0 لیتر در هکتار و بیشترین وزن 100 دانه (6/109 گرم) در تیمار کاربرد پیش‌کاشت همراه با پس‌رویشی ایمازتاپیر به مقدار 1 لیتر در هکتار دیده شد. نتایج آزمایش نشان داد که پس از تیمار وجین‌دستی، مناسب­ترین غلظت علف­کش کاربرد پیش‌رویشی علف‌کش ایمازتاپیر به 5/0لیتر در هکتار بود که با 99 درصد کاهش در تراکم کل علف‌های هرز نسبت به شاهد (بدون کنترل) بهترین تیمار علف‌کشی بود. غلظت­های بالاتر علف­کش نیز به علت گیاه­سوزی و کاهش سطح برگ و فتوسنتز موجب کاهش عملکرد باقلا گردید.